Scootmobiel

Scootmobiel.

Zaterdag voor Pinksteren. Het was druk in de supermarkt. Ik dacht nog,” waarom is het nu zo belachelijk druk in de supermarkt “ . Ik heb een hekel aan boodschappen doen en zeker als het lang moet gaan duren. De winkel was vol. Medewerkers stonden met pallets en karren in de gangpaden. Het was een bende. Konden ze dat niet op een ander moment bij vullen? Als het wat rustiger is misschien?  Mensen probeerden met hun karretjes door elkaar heen te rijden. Ik bedenk altijd in een supermarkt hoe je met je karretje het meest strategisch door de rijen kunt rijden, zodat je alle gangen langs kunt gaan zonder dat je een gang mist of dubbel door moet.

Ik weet nog dat ik dacht,  “gelukkig zijn er vandaag geen ouders met van die jengelende kinderen”. Van die ouders die hun kinderen niet in toom kunnen houden. Ik vind het al erg als kinderen lopen te jengelen en zeuren. Dan denk ik, “ouders, waarom moeten die dingen mee naar de supermarkt”? Vrouwen lopen tegen hun man te zeuren. Ik denk nog, “mannen, blijf lekker thuis met de kinderen en laat de vrouwen lekker zelf boodschappen doen. Of laat je vrouw thuis en koop lekker zelf waar je zin in hebt”. Erger nog vind ik winkels die denken dat ze het voor kinderen leuk moeten maken in een supermarkt? Van die winkels die dat soort kutjong dan een eigen winkelwagentje moeten geven? Zo’n ding met zo’n vlaggetje… Vreselijk! Die jong zijn nu helemaal niet meer in toom te houden. Ze rennen als losgeslagen wild door de winkels en schreeuwen nu achter elkaar aan. Ze denken dat ze welkom zijn in een winkel, want ze hebben hun eigen karretje. ‘Respect man…’ Maar nee, dat zijn ze niet!!! Je moet kinderen niet in een winkel toe laten. Dan kunnen ze ook niet rennen en schreeuwen en ook geen snoep en chips met ‘eetlust opwekkers’ in je karretje gooien. Weet je wat je moet doen? Je moet ze met en rol Gaffar Tape aan je karretje vast binden, zodat je ze niet kwijt raakt en andere mensen ook niet tot last kunnen zijn? En als ze dan alsnog beginnen te jengelen dan kun je met een klein stukje tape nog net even dat mondje dicht tapen… Dat is niet zielig… Dat is geen kindermishandeling dat heet opvoeden.

Mijn moeder gebruikte dan wellis waar geen Gaffar tape maar mijn moeder heeft mij/ons wel opgevoed. Wij hadden geen eigen karretje. Dat was niet nodig. Wij waren al blij dat we het karretje van ons moeder gewoon vast mochten houden. We mochten het ook niet los laten… anders konden we bij de schappen. We hoefden ook niet te jengelen. Anders kregen we niks. Dat was heel simpel. We kregen 1 rol snoep in de week en die mochten we dan zelf uitkiezen. En was die op maandag al op dan was je blij als je op zaterdag weer een nieuwe rol uit mocht kiezen. En niks jengelen of zeuren anders kreeg je dit weekend niks. En wist je dat je nu je snoepjes zorgvuldiger moest verdelen over de week. Dat is geen kindermishandeling dat heet opvoeden. Daarmee leerde je ook sparen en daarmee leerde je ook zuinig zijn. En economisch snoep in kopen want we wisten uiteindelijk welk snoep ons het meeste opleverde zodat we het het beste over de week konden verdelen.

Jengelen in de supermarkt hoefde we ook niet. Want dan kregen we bij de slager geen worstje van de slager. Van de slager misschien wel? maar dan zij ons moeder wel dat we dat niet verdiend hadden. Dus jengelen was geen optie. Dat liet je wel uit je hoofd! Nu is er geen supermarkt meer met een echte slager. Het vlees komt nu alleen nog maar verpakt binnen. Dat schijnt hygiënischer te zijn. Balen man Hygiëne maakt heel de opvoeding van kinderen stuk…

Ik weet nog dat ik dacht,” geen kinderen… Wel veel polen. Van de camping. Wat zijn die lelijk zeg? Het is weer asperge seizoen”. We staan in de rij waar ik het meest op de proef gesteld wordt. Het lijkt er op of ik altijd de verkeerde rij kies. Maar als je het daar met anderen over hebt dan lijken anderen ook altijd datzelfde probleem te hebben. Ik sta in de rij en die Poolse trien staat zo gezellig pools te babbelen met haar Poolse vrienden, dat zo’n grijs bejaard dik mormel voor kan schieten. Die zijn daar natuurlijk jaren in getraind. Ik dacht nog, ‘kurva mach ’ Let dan toch ook op trut”. Maar dat kun je niet zeggen hé? Dalijk verstaan ze je…

Vervolgens kwam er zo’n dikke vrouw in een scootmobiel. Die dacht ook even dat ze voor kon. En niet even vragen zodat ik haar met respect kon behandelen? Nee, gewoon gas geven en doorrammen.” Ja” zegt ze, “dit is de enige kassa waar ik door pas”? Ik dacht nog, “dan had je niet zo veel moeten vreten… dik wijf. Dan hadden die kwabben niet zo langs je kar af gehangen”. Ik schaamde me gewoon voor mijn gedachten. Normaal zou ik zo iemand wel geholpen hebben met haar spulletjes op de band leggen. Want ik ben natuurlijk ‘wel’ goed opgevoed. Maar nee, ik dacht “een beetje beweging kan voor jou geen kwaad dikzak”.

Toen die vrouw eindelijk verdween met de rook onder haar bandjes. Begon de kassier tegen mij dat die bejaarden met de dag erger worden. “Ze zijn brutaal en kruipen voor zonder blikken of blozen”. Ik dacht nog, “ ja, dat is de generatie van mijn ouders. Die hebben ons geleerd om respect te hebben voor ouderen”. Maar het is juist ‘die’ generatie die nu respectloos omgaan met alles wat los en vast zit? Waar is het mis gegaan? Soms denk ik wel eens dat dat jarenlang opvoeden met respect voor ouderen en opstaan voor ouderen in de bus e.d. dat dat puur eigenbelang is geweest. Dat onze ouders ons dat met voorbedachte raden geleerd hebben om daar nu gretig gebruik van te kunnen maken. Maar geef mij dan in ieder geval de kans om ouderen en minder validen met respect te ‘kunnen’ behandelen. Maar nee… ze nemen het gewoon. Ik zeg nog tegen dat meisje, “ja, ze hebben het natuurlijk niet makkelijk omdat ze in zo’n ding zitten… Ze zijn al gehandicapt”. Maar ik dacht nog, “dat geeft ze nog niet het recht om zo brutaal voor te kruipen. Ze had het op z’n minst kunnen vragen”. Ik zeg tegen dat meisje . “En dan hebben ze heel de week de tijd om boodschappen te doen  en dan moeten ze op zaterdag ons lastig vallen”!? Zegt het meisje ook nog, “nee hoor, die komen hier iedere dag en flikken dit iedere dag weer opnieuw”.

Je mag het niet denken maar ik dacht nog, “dan heb je het verdiend dat je in zo’n ding zit en gelukkig ben je oud en dik dus zijn we snel van je af”. Ik schaamde me voor mijn gedachten.

Mijn moeder zit ook in zo’n scootmobiel en natuurlijk er zijn momenten dat je het niet makkelijk hebt en er zijn ook winkels die het scootmobiels onmogelijk maakt. Ga maar eens met een scootmobiel door de Kruitvat? Dat is al een rommelige winkel en dan plaatsen ze ook nog allerlei stellingen en displays midden van de gangen zodat je nergens meer door kunt. Met mijn moeder naar het Kruitvat is dan ook echt lachen. Mijn moeder heeft nooit een rijbewijs gehaald en dat is niet voor niets. Ze heeft een hersenbloeding gehad en das natuurlijk erg vervelend maar daardoor is, doet en reageert ze anders. Laten we zeggen, ‘heftiger’. En dan kan ze met die scootmobiel nergens langs en begint ze te duwen en te trekken. das voor haar natuurlijk niet leuk en erg lastig maar als je het ziet, wel erg lachwekkend. Uiteindelijk als ze zo gefrustreerd is omdat ze met die scootmobiel nergens langs kan en mensen ook nog eens in haar weg staan en het haar onmogelijk maakt rustig te kunnen winkelen gaat ze haar scootmobile inzetten als wapen. Ze botst dan overal tegenaan en rijdt alles om wat in haar weg staat. “Moeten ze het maar opruimen. Doen die meiden ook eens iets”.zegt ze dan. Ik schaam me er dan voor maar moet wel lachen.

Binnenkort zijn we van deze generatie af en kunnen wij onze kinderen weer normaal opvoeden en leren respect te hebben voor ouderen en minder validen.