Eindelijk voedselbank in Loon op Zand.

Afgelopen zaterdag liepen wij langs Bakker Bart in de Hoofdpoort in Kaatsheuvel.

Het was sluitingstijd en alles wat er over was werd weggegooid. Tegenwoordig is dat heel normaal maar vroeger kan ik mij nog herinneren dat als er iets over was dat je dat dan onder het personeel mocht verdelen en mee naar huis mocht nemen. Natuurlijk waren er dan van die slimmeriken die stelselmatig te veel taarten bestelde om als er iets over bleef die mee naar huis te kunnen nemen. Ik werkte ooit in een Hamburgertent in de Efteling en er waren altijd collega’s die tegen sluitingstijd nog net een paar hamburgers extra maakte, zodat als die over bleven ze die zelf op konden eten. Daar heeft de Efteling natuurlijk een stokje voor gestoken en nu mag je tegen sluitingstijd alleen nog maar op bestelling produceren. En eigenlijk niet meer dan logies.

Maar goed bij Bakker Bart werd dus van alles weggegooid en ik sprak daar met mijn vriendin over. Je merkt al dat zij een enorme bron van inspiratie aan het worden is voor mijn bloggen. Ik zei tegen haar dat ik dat zonde vind. Broodjes en broden worden zomaar weggegooid en ik zou ze bijna zelf mee willen nemen om ze bij mensen van de voedselbank te brengen. Ik zou zelf best vrijwillig als vertegenwoordiger voor de voedselbank langs dit soort bedrijven willen gaan om daar afspraken mee te maken. Er wordt zo veel weggegooid en er staan zo veel mensen in de rij bij de voedselbank.

Nu doet me dat even denken aan een discussie tussen Wouter Bos en Marcel van Dam. We kennen ze allebei nog wel. Wouter Bos maakte de opmerking dat voedselbanken in Nederland toch niet nodig hoefde te zijn omdat in Nederland volgens hem alles goed geregeld was/is. Marcel van Dam sprak hem daarin tegen en zei tegen Wouter Bos dat hij eens naar een voedselbank moest gaan en aan de mensen in de rij eens moest gaan vragen waar zij vanuit de overheid eigenlijk recht op hebben maar het niet krijgen… De meeste van de mensen in de rij staan daar namelijk omdat de overheid niet doet wat zij moet doen. Omdat ambtenaren niet na kunnen denken en of omdat overheid en instellingen gewoonweg langs elkaar heen werken en er werkelijk nergens controle op is.

Zo ook mijn verhaal. Mijn verhaal begon heel simpel. Sinds 2004 had ik recht op een aanvulling vanuit UWV. Meer dan twee jaar duurde het voordat ze dat bij UWV pas snapte en ik dat bedrag kreeg. Aan het begin van die twee jaar had ik geen financiële problemen. Aan het eind van die twee jaar wel. Eindelijk na twee jaar werd er bij UWV iemand wakker en kende mij uiteindelijk die aanvulling alsnog toe. Twee jaar lang heel veel bellen en heel veel schrijven en heel veel frustraties en verdriet later. Ik denk dat we dit allemaal wel herkennen. UWV Betaalde mij maar gaven het bedrag verkeerd op aan de belastingdienst. Daar kwam ik pas een jaar later achter. Toen kon ik geen bezwaar meer maken bij het UWV. Maar ik had inmiddels wel problemen gekregen met de Belastingdienst omdat UWV een foutje had gemaakt. Lijken je problemen dus opgelost… krijg je er alleen maar problemen bij. Omdat het UWV een verkeerd bedrag aan de belastingdienst had doorgegeven kreeg ik problemen met de huur en zorgtoeslag. Die kreeg ik namelijk niet. En tegelijk haalde de belastingdienst ook het verschil van voorgaande jaren terug wat ik volgens hun verkeerde berekeningen te veel ontvangen zou hebben. Dit deden ze door simpelweg beslag te leggen op mijn inkomsten. Want zo zijn ze hé bij de belastingdienst. Het blijven ambtenaren en die kunnen niet nadenken over wat de gevolgen zijn van hun gedrag en hun handelen. Het blijven nare mensen die ambtenaren.

Uiteindelijk kwam ik door alle stress en shit en ellende in de bijstand te zitten en je moet niet denken dat dat een lolletje is want dat is het bepaald niet. Ik kreeg bijstand. Maar normaal krijg je daar bovenop huur en zorg toeslag maar dat kreeg ik dus niet volgens de belastingdienst. Daarbovenop lag er dus ook een beslag op mijn bijstandsuitkering waardoor ik na aftrek van huur, gas, licht en water en verzekering precies zes euro over hield in de maand. Dan zou je zeggen dat ik recht zou hebben op voedselbank… Dus ik naar de gemeente om te vragen hoe dat werkt. De Gemeente Loon op Zand heeft zelf geen voedselbank en maakt gebruik van diensten in omliggende gemeentes. Nu inmiddels een paar jaar later is er geen gemeente meer die nog met Loon op Zand wil samenwerken. Maar dat hebben ze ook zelf veroorzaakt. Het meisje aan de balie (Ilse de Man) wist niet hoe het werkte en ik moest het zelf maar uitzoeken. Volgens haar had de gemeente Loon op Zand geen voedselbank dus kon ik daar volgens haar toch geen gebruik van maken. Ps. maatschappelijk werk in Kaatsheuvel heeft mij hier ook niet bij geholpen. Uiteindelijk had ik uitgezocht hoe het werkte. Kaatsheuvel maakt zoals gezegd gebruik van diensten in andere gemeentes. Voor wat de voedselbank betreft maakt Kaatsheuvel of beter gezegd gemeente Loon op Zand gebruik van de voedselbank in Tilburg. Maar om dit aan te kunnen vragen werd ik van het kastje naar de muur gestuurd. Voedselbank Tilburg verwees mij naar maatschappelijk werk Tilburg. Maatschappelijk werk Tilburg zei “nee, daarvoor moet je bij de gemeente Loon op Zand zijn”. En de gemeente Loon op Zand /Ilse de Man zei weer “nee daar doen we niets mee”. Aan alle partijen heb ik brieven gezonden met de vraag of ze met elkaar konden bellen en uit konden zoeken wie nu wat moest regelen. Maar ook dat deden ze natuurlijk niet want dat viel niet binnen hun taken pakket. Natuurlijk een ambtenaar zal eens iets doen? Een ambtenaar zou eens mee denken? Dat mag je natuurlijk niet van ze verwachten dalijk gaat het wennen!

Ik heb hierover destijds contact gehad met Brabants Dagblad en die deden er niets aan omdat ze het algemeen belang niet zagen. Burgermeester Wim Luijendijk waar ik in 2008 al een gesprek mee heb gehad die deed er niets aan. Hoewel hij de persoon was die mensen bij mekaar had kunnen brengen en in een vergadering had kunnen vragen; “ wat kunnen we nu voor deze hulpbehoevende burger betekenen”? Maar hij deed niets. Ook zijn college niet en ook oppositiepartijen als SP en Groen Links hebben mij hierbij niet geholpen. Maatschappelijk werk in Kaatsheuvel hebben een brief geschreven aan de burgermeester maar daar heeft hij ook nooit iets mee gedaan. Zelfs het gesprek met de Nationale Ombudsman heeft niets te weeg gebracht. De Burgermeester weigert te handelen.

Ilse de Man van het zorgloket in Kaatsheuvel bleef vol houden dat ik gewoon recht had op huur en zorg toeslag en daarom geen recht op voedselbank. Maar ondanks alle stukken die ik aanleverde en alle bankafschriften die ik aan haar overlegde? Waaruit bleek dat ik niet kreeg waar ik recht op had? Zij had werkelijk niet het vermogen om zelfstandig na te denken… In die tijd was er op de radio een reclame over als een burger geweld gebruikte tegen een ambtenaar dat je dan te hulp moest schieten? Ik was het helemaal met die commercial eens… je moest dan te hulp schieten om de ambtenaar vast te houden zodat die burger beter kon slaan!... Dat mag natuurlijk niet maar ik snap die burger wel. Ambtenaren kunnen werkelijk het bloed onder je nagels vandaan halen en omdat ambtenaren de macht hebben om je wel of niet te helpen en omdat ambtenaren deze macht dan ook stelselmatig misbruiken voel je je als burger machteloos. Je voelt je dan zo gekleineerd. Ik ben er altijd voor om de dialoog open te houden maar als je totaal niet met deze mensen in contact lijkt te kunnen komen omdat zij zich onschendbaar wanen kan ik me voorstellen als mensen zich niet meer kunnen beheersen.

Twee jaar lang heb ik moeten vechten om recht te krijgen op voedselbank. Uiteindelijk heb ik naar Rotterdam gebeld naar de oprichters van voedselbank Nederland. Deze heb ik de situatie uitgelegd en alle stukken aan hun overhandigd. Binnen een week was het geregeld. Ik zou mijn voedselpakket eindelijk krijgen… of niet? Na een week of twee drie belde die dame van voedselbank Nederland mij op om te vragen hoe mijn voedselpakketje smaakte? Ik zeg “welk pakket? Ik heb niets gezien”? “Nou” zegt ze, “wij sturen iedere vrijdag een pakket naar de gemeente Loon op Zand en dat moeten ze aan jou overhandigen heb jij dan niets van Loon op Zand vernomen”? Ik zeg “nee, niets”. Wat bleek nu uiteindelijk? Dat pakket is wel bij de gemeente aan gekomen maar dat hebben ze lekker zelf opgemaakt. Dus zat Ilse de Man of Wim Luijendijk ‘s avonds lekker van mijn kaasje te knabbelen op hun bank.

Toen zijn ze in Rotterdam heel, heel erg kwaad geworden op de gemeente Loon op Zand. Ook dit heb ik wederom aan het Brabants Dagblad gemeld, maar ja, inmiddels wist ik wel dat het Brabants Dagblad hier niet over WILDE schrijven. De krant bleek immers al jaren erg partijdig en erg VVD gekleurd te zijn?!

Voedselbank Nederland heeft toen gebeld met Tilburg zodat ik daar zelf mijn pakketje op kon halen… Nu denk je dat daarmee alles opgelost zou zijn? Nee niets is minder waar. Toen Loon op Zand er achter kwam waar ik mijn pakket op moest halen hebben ze gebeld met die voedselbank Niemand weet hoe ze daar achter zijn gekomen. (Ik zie ze er inmiddels goed voor aan dat ze alle voedselbanken in de regio gebeld hebben want zo zijn ze) En hebben ze tegen de voedselbank wederom verteld dat het allemaal een vergissing was en dat ik geen recht had op een pakket omdat ik volgens de gemeente Loon op zand een oplichter zou zijn. Zo’n smerige spelletjes spelen ze dus in Loon op Zand.

Als er mensen zijn die ook zoiets hebben mee gemaakt? Laat het mij dan alsjeblieft weten. Ik heb inmiddels contact met een goede journalist die wil deze verhalen ook horen en lezen.

Uiteindelijk ging het verhaal verder. Omdat ik in de bijstand zat en tijdelijk zonder werk zat.  Bood de gemeente mij werk aan. Achter de vuilniswagen met behoud van uitkering. Op zich is dat geen vervelend werk en ben dat dus gaan doen. Wat was nu het doel van de gemeente???  Nu konden ze weer tegen de voedselbank zeggen dat ik volledig aan het werk was en daarmee dus wederom geen recht had op de voedselbank. Ondertussen kreeg ik nog steeds geen huur en zorg toeslag en lag er nog steeds beslag op mijn uitkering dus kwam ik alleen maar meer en meer in financiële problemen. De Burgermeester wist hier van. Ik heb diverse gesprekken met hem gehad maar hij heeft hier helemaal nooit iets aan gedaan. Maatschappelijk werk mocht en kon mij niet meer helpen en Ook de stadsbank/schuldhulpverlening hebben niets voor mij gedaan. Het zou zomaar kunnen dat de Burgermeester zoveel invloed heeft dat zij mij niet mochten niet konden niet meer wilde en of niet durfde te helpen.  

Brabants Dagblad had hier ook iets mee kunnen doen maar hebben hier niets mee gedaan. Een enorme tekortkoming.

Daarom ben ik nu zo boos en zo verdrietig dat ik mijn frustraties kwijt moet. En ja het lucht enorm op

Mensen mogen weten wat voor een vreselijke corrupte hufters het zijn. En Wim Luijendijk voorop.

Ik wil in de komende tijd alles openbaar maken

De hele wereld mag het weten. En Ik hoop werkelijk dat de media mij wil helpen. Is het niet door de gemeente Loon op Zand aan te pakken dan wel door mijn berichten te plaatsen of misschien wel aan de minister te vragen of dit allemaal zomaar kan in dit land.

Ik hoop gewoon dat dit eindelijk eens afgelopen is en ik mijn leven weer terugkrijg en op kan pakken.